De reden waarom aluminium draden in
kabelshebben meer kans om vlam te vatten dan koperdraden
Het is bekend dat het brandgevaar van aluminiumdraad veel groter is dan dat van koperdraad, en het vuur van aluminiumdraad is niet verbonden met de aluminiumdraad door de aluminiumdraad zelf. Er zijn verschillende redenen voor het brandgevaar van aluminiumdraadverbindingen in vergelijking met koperdraad.
1. Het oppervlak van de aluminiumdraad wordt gemakkelijk geoxideerd in de lucht
Het geleideroppervlak heeft min of meer plaatweerstand. Als de filmweerstand de junctie oververhit, kan de oververhitting ook leiden tot een verhoogde filmweerstand en slechte geleiding, en deze oververhitting is vooral ernstig bij aluminiumdraadbedrading. Dit komt omdat zelfs als het oppervlak van de aluminiumdraad wordt geschraapt, deze slechts enkele seconden aan de lucht hoeft te worden blootgesteld en deze onmiddellijk zal oxideren tot een aluminiumoxidefilm. Hoewel het slechts enkele micron dik is, heeft het een hoge soortelijke weerstand en een grote plaatweerstand. Daarom moet, wanneer de aluminiumdraad is aangesloten, na het schrapen van de aluminiumdraad, de geleidende lijm worden gebruikt om de aluminiumdraad te scheiden van de lucht in contact met het oppervlak, anders zal de contactweerstand toenemen.
2. Hoge uitzettingscoëfficiënt
De uitzettingscoëfficiënt van aluminium is 23 × 10-6/C, en een grotere 39%. Koper is 97% groter dan ijzer. Wanneer een aluminiumdraad wordt aangesloten op twee metalen geleiders en er een elektrische stroom wordt doorgelaten, wordt het aansluitpunt verwarmd door de aanwezigheid van contactweerstand. Alle drie de geleiders zetten uit, maar aluminium zet meer uit dan koper en ijzer, waardoor de aluminiumdraad naar buiten wordt geduwd. Nadat de draad is afgesneden, is de aluminiumdraad enigszins gebroken, niet volledig hersteld in de oorspronkelijke staat, de verbinding is los en er wordt een aluminiumoxidefilm gevormd wanneer de lucht binnenkomt en de contactweerstand neemt toe.
De volgende verwarming zal intenser zijn, waardoor de situatie erger wordt. In ernstige gevallen kan het ontbranden door abnormaal hoge temperaturen of vonken. Om deze reden moeten overgangsverbindingen worden aangebracht wanneer aluminium geleiders met een grote doorsnede worden aangesloten op koper-ijzer geleiders. Klein dwarsdoorsnedeoppervlak (niet meer dan 2), de verbinding van de aluminiumdraad moet een veerdrukdop gebruiken, dus of de verbinding is geactiveerd, of er warmte is of geen contactoppervlak onder de druk van de veer staat, zodat lucht en vocht kunnen niet binnendringen, om een goede elektrische geleidbaarheid van het verbindingsgeslacht te behouden.
3, gevoelig voor elektrolytische corrosie.
Als er een zure of alkalische vloeistof is tussen twee metalen met verschillende potentialen, zullen de twee metalen een soort lokale batterij vormen. Potentieel voor aluminium - 0,78v, koper en lokale batterij - 0,17V, gevormd met waterzouten tussen aluminiumgeleiders en koperen geleiders. Ionisatie kan corrosie van aluminium geleiders met een laag potentieel veroorzaken om de contactweerstand te verhogen.
4. Gemakkelijk te corroderen door waterstofchloride;
Er kan een ander probleem zijn met PVC-geïsoleerde draad en kabel. Om de ontleding van waterstofchloridegas in de PVC-isolatie te voorkomen, wordt aan de PVC-isolatie een stabilisator toegevoegd om de ontleding van waterstofchloride te voorkomen. Wanneer de lijntemperatuur echter 75 graden overschrijdt, zoals lijnoverbelasting of hoge temperatuurverbindingen, zal de stabilisator niet langer de vorming van waterstofchloride voorkomen, dat aluminium kan aantasten, wat ook de contactweerstand en brandgevaar verhoogt.
